Dagtekst van zaterdag 22 juni 2013

Ongeluk van de wereld - in plaats van erover te treuren, proberen zich dienstbaar te maken

22/06/2013

Nu op ieder uur van de dag en de nacht catastrofaal nieuws uit heel de wereld komt, kun je wel voortdurend reden hebben om verdrietig te zijn. Maar waarom zouden we verdrietig zijn? Dat helpt niemand. We kunnen het beter als stimulans opvatten, om manieren te vinden waarop we ons dienstbaar kunnen maken. En om middelen te vinden waarmee we ons dienstbaar kunnen maken, zou eenieder al moeten beginnen zich te ontdoen van zijn persoonlijke zorgen, waarin hij zich opsluit als in een gevangenis. De natuurlijke staat van de mens moet vreugde zijn, een vreugde die eigenlijk ernstiger, dieper is dan van hen die voortdurend de sporen van hun zorgen op hun gezicht dragen, hoe terecht die ook mogen zijn. Want vóór wij die vreugde bereiken, moeten we hebben geleerd, begrepen, dat ver van de wanorde en problemen van de aarde er een gebied in ons bestaat, waarin licht, liefde en vrijheid regeert. En door in contact te blijven met dat gebied zullen we dienstbaar zijn voor anderen.