Dagtekst van zaterdag 18 juni 2005

De gezichten van de mensen dragen steeds de sporen van de …

18/06/2005

De gezichten van de mensen dragen steeds de sporen van de chaos, de zorgen en het leed waarin zij zijn gedompeld. Hoe komt dat? Omdat zij zich vastklampten aan hun te beperkte opvattingen, is hun bestaan vol van kleingeestigheid, verdeeldheid, discussies en kwellingen die hen door hun lagere natuur worden ingegeven. Hun lagere natuur ligt ten grondslag aan al die kwellingen die op hun gezicht geschreven staan, maar in plaats van haar aan banden te leggen, laten zij haar de vrije loop, luisteren ernaar en willigen haar suggesties in. Wanneer zullen de mensen begrijpen dat de lagere natuur hen naar de dood voert en dat ze, om in leven te blijven, haar dienen op te offeren? Je lagere natuur offeren is hetzelfde als hout aandragen om het vuur te voeden. Inderdaad, telkens wanneer u weigert zich te laten beïnvloeden door uw lagere natuur, die u voortdurend aanzet tot confrontaties, woede, opstandigheid en wraak, voedt u het vuur van de geest in uzelf, wordt u levendiger, en dit leven zal uiteindelijk als een licht op uw gezicht verschijnen.