Dagtekst van maandag 2 juni 2003

'In het begin schiep God de hemel en de aarde. De aarde was …

02/06/2003

'In het begin schiep God de hemel en de aarde. De aarde was nog woest en leeg; duisternis lag op de vloed en de Geest van God zweefde over de wateren.' Wat betekenen deze beginregels van het boek Genesis? Dat het universum vóór de schepping een chaotische en duistere ruimte was, zoals door de woorden 'woest', 'leeg', 'duisternis' en 'vloed' wordt aangegeven. Maar boven die chaos zweefde de Geest van God. Het water is het symbool van de oermaterie die door het vuur, de goddelijke Geest, wordt bevrucht om er alle rijkdommen uit te putten. Door de materie te bevruchten werkt de Geest op haar in en naarmate nieuwe scheppingen tevoorschijn komen, ontdekt hij zijn krachten, leert hij zichzelf kennen. Dus, als u me vraagt waarom God het universum heeft geschapen, zou ik u antwoorden: om Zichzelf te kennen. De Kabbala leert, dat God zichzelf wil kennen door zijn spiegelbeeld en stelt deze gedachte voor door een wateroppervlak, waarin het gelaat van God weerspiegeld wordt. Blijft natuurlijk de vraag: 'Waarom wil God zichzelf kennen via de materie?' Dat is juist het mysterie.